A ja się dziwiłam, czemu w tym roku Mikołaj nas nie odwiedził... ;)))

Prążek: ' Widziałem Go. Znowu się kręci w tym swoim czerwonym kubraku i śmiesznych butach. Takie buty to mój daleki kuzyn nosił jakieś kilkaset lat temu. Miał tylko ładniejszy kapelusz. Z piórkiem... A ten Gość ma jakąś czapę z białym dzyndzlem na końcu. To znaczy, w ostatnie Święta miał białego, gdy kręcił się pod oknami. Przestał być biały, jak w nocy przepchał się przez komin do domu. Cierpliwie wtedy czekaliśmy z Pańcią na rozwój wydarzeń.'

Prążek: 'Najpierw przepchał wór. Cały czarny z czerwonymi plamami. Chcieliśmy z Pańcią rozpalić ogień, ale żadne z nas, jak się okazało, nie potrafi wyjąć zapałek z pudełka. Potem zobaczyliśmy Jego czarne bezogonie. Pańcia roztropnie poczekała, aż wejdzie dalej i zostawi, co zostawić ma dla dzieci pod choinką. Nie widział nas w ciemności. Powitaliśmy Go, jak przystało na kocich gospodarzy. Pańcia kocim susem znalazła się na Jego bucie, wgryzając się w klamerki. Cofnął się w stronę choinki, zaburzając swój pion. Żeby nie spadł na drzewko, wskoczyłem mu na grzbiet, wbijając się w Jego kubrak. Jedna łapka powędrowała w stronę czarnego dzyndzla przy czapce, skutecznie się w niego wbijając. Intruz wyprostował się, pochylił i próbował mnie zrzucić. Żeby nie krzyczeć, zagryzał sobie pięść. Tymczasem Pańcia była już w połowie drogi do paska, wbijając raz za razem swoje pazurki w Jego ubranie. Pepsi, widząc całe zamieszanie, skoczyła Mu na bezogonie i wbiła się jak w masło. Obcy jęknął, wyprostował się i rzucił w stronę kominka, strzepując Pańcię z brzuszyska. W czasie ucieczki dzyndzel odpadł razem ze mną, a Pepsi z sykiem wypadła ze środka kominka. Obcy szybciej wszedł na górę z wielkim worem, niż spadł nam do środka.'

Prążek: 'Tak więc w zeszłe Święta zdarzyło się wiele dobrego. Obcy przeczyścił nam komin... Ja, Pańcia i Pepsi umocniliśmy w sobie przekonanie o futrzastej solidarności... A przede wszystkim zdobyliśmy cenne trofeum! Z niecierpliwością czekam na Gościa z nowym dzyndzlem. Wesołych Świąt!!!'